Max, Mischa i ofensywa Tet. Johan Harstad
- Najgłośniejsza norweska powieść drugiej dekady XXI wieku – epicka opowieść o wygnaniu, przyjaźni i obsesyjnych poszukiwaniach zaginionej kopii Czasu apokalipsy.
Dzieciństwo Maxa upłynęło pod znakiem hałaśliwych zabaw i wiecznego oczekiwania na powrót ojca pracującego jako pilot. Teraz Max Hansen podróżuje po Stanach Zjednoczonych i mierzy się z rozpadem rodziny.
Max, Mischa i ofensywa Tet to monumentalna, ponad 1000-stronicowa powieść o sztuce, tęsknocie za domem i próbach stworzenia własnego miejsca na ziemi, o taktykach partyzanckich z Wietnamu i teatrze. Ale przede wszystkim to powieść o wielkim pytaniu, które prędzej czy później zadaje sobie każdy, kto opuścił dom: jak długo można być nieobecnym, zanim będzie za późno, by wrócić?
Niezwykła podróż przez kontynenty i lata. Harstad z wirtuozerią łączy elementy historyczne z fikcją, tworząc literacką ucztę dla tych, którzy cenią głębokie, wielowątkowe historie.
„Czasami myślę, że gdyby David Foster Wallace w końcu napisał powieść, o której marzył, wyglądałaby właśnie tak jak Max, Mischa i ofensywa Tet”.
John Freeman, amerykański krytyk literacki
***
„Epicka powieść, która poszerza horyzonty – pod każdym względem”.
Jo Nesbø
***
Nowe „W poszukiwaniu straconego czasu”, albo „Buddenbrookowie” dla ostatniego pokolenia – tych, którzy byli dziećmi w epoce przedcyfrowej, pisali listy do rodziców z kolonii i oglądali ulubione filmy na topornych kasetach VHS.
Die Zeit
***
Gigantyczna powieść o wojnie, miłości, ucieczce i sztuce, która zapiera dech w piersiach (…) Harstad ożywia najtrudniejsze tematy z literacką lekkością, oralnością i oryginalnością, dzięki czemu lektura staje się hipnotyzująca. (6 na 6 gwiazdek)
Dagbladet
***
Powieść ma w sobie przerażającą siłę przyciągania, jak cofająca się fala przypływu. Narrator opiera się jej wszystkimi siłami pamięci, aby nie stracić gruntu pod nogami. Z proustowską dokładnością kurczowo trzyma się przedmiotów, melodii, filmów, przyjaciół, sztuki. To książka o bezdomności. O kimś, kto pragnie uchwycić wszystko – czas, dzieciństwo, bezpieczeństwo, przeszłość.
Der Spiegel
