Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak Maya Angelou

Nowe wydanie epokowej autobiografii

„Miałam osiem lat i byłam dorosła” – pisze Maya Angelou. Wychowywała się w miasteczku na południu Stanów, w dzielnicy zamieszkałej przez czarnoskórych. Trudne lata dorastania spędziła u matki w Kalifornii. To tam spotkały ją traumatyczne doświadczenia, które odcisnęły się bolesnym piętnem na jej życiu i sprawiły, że na pięć lat przestała mówić.
Została mamą w wieku siedemnastu lat i dopiero w 1959 roku zdecydowała się skupić na pisaniu. „Wiem, dlaczego w klatce śpiewa ptak”, pierwsza autobiograficzna książka Angelou, przyniosła jej międzynarodową sławę i przez dwa lata nie schodziła z listy bestsellerów „New York Timesa”.

Powieść nominowano do National Book Award i do dzisiaj uchodzi za jedno z najważniejszych arcydzieł XX-wiecznej literatury amerykańskiej. Poruszająca i inspirująca historia tej nietuzinkowej kobiety sprawiła, że stała się ona symbolem odwagi, odporności psychicznej oraz ikoną walki o prawa słabszych.

Maya Angelou (1928–2014) – afroamerykańska poetka, pisarka i reżyserka odznaczona Narodowym Medalem Sztuk oraz Prezydenckim Medalem Wolności, aktywistka na rzecz praw obywatelskich dla czarnoskórej ludności w Stanach Zjednoczonych.

„Kanoniczna autobiografia czarnego feminizmu w odnawiającym język przekładzie. Dorastanie w świecie segregacji rasowej, kryzysu ekonomicznego, strachu dzieci przed porzuceniem, dorosłych przez linczem. Narodziny dumy i samoświadomości wbrew destrukcyjnej sile przemocy. Opowiadanie przeszłości przez filtr detali i metafor. Nieoczywiste, ratunkowe plamy czułości i międzyludzkich sojuszy. Ta książka opowiada indywidualny los, a zarazem reprezentuje pokolenie, Amerykę, rasę, kobiecość, moc literatury”

Inga Iwasiów

„Jej słowa mnie uczyły, zachęcały do działania i przywracały do zdrowia. Potrafiła być radosna i bezlitosna jednocześnie”. \

Brené Brown, Z odwagą w nieznane 

„Opowieść o dzieciństwie, dorastaniu, porzuceniu, seksualnej przemocy, latach milczenia i emancypacji, o szukaniu własnego miejsca na ziemi i szybkim – nie tylko poprzez macierzyństwo – wkroczeniu w dorosłość. To także lekcja historii, mistrzowsko skomponowana podróż przez Amerykę, w której czarni obywatele – z dumą, odwagą, nie bacząc na niebezpieczeństwa – podnieśli głowy i pięści, by wywalczyć w końcu należne im prawa oraz miejsce w społeczeństwie. Lektura pierwszej z siedmiu autobiografii mistrzyni słowa, którą o wygłoszenie wiersza podczas inauguracji swojej prezydentury w 1993 roku poprosił Bill Clinton, pomaga znaleźć najbardziej właściwe słowa do opisania Ameryki lat trzydziestych i czterdziestych. To możliwe również dzięki nowemu, uważnemu przekładowi Elżbiety Janoty”.

Michał Nogaś, „Gazeta Wyborcza”

„Portret genialnej pisarki, żarliwej przyjaciółki i naprawdę fenomenalnej kobiety”.

Barack Obama

„Maya Angelou konfrontuje się ze swoim życiem z tak poruszającą cudownością, tak świetlistą godnością”.

James Baldwin